Η ακμή είναι ένα χρόνιο νόσημα τριχοσμηγματογόνου μονάδας. Μαζί με τις μυρμηγκιές θεωρείται η πιο συχνή αιτία επίσκεψης σε δερματολόγο.
Η νόσος προκαλείται από υπερδραστηριότητα του σμηγματογόνου αδένα και απόφραξη του πόρου του.
Κλινικά χαρακτηριστικά της ακμής είναι οι φαγεσωροί (ανοιχτοί ”blackhead” και κλειστοί ”whitehead”), τα κέχρια, οι βλατίδες, τα οζίδια, οι κύστες, οι ουλές, τα χηλοειδή και η μεταφλεγμονώδης μελαγχρώση.
Η νόσος εμφανίζει διάφορες μορφές, όπως την κοινή ακμή μετά από εφηβική ακμή γυναικών, νεογνικό ακμή και οζιδιοκυστική ακμή.
Ροδόχρους ακμή
Η τοπική αγωγή περιλαμβάνει το υπεροξείδια του βενζολίου, το ρετινοϊκό οξύ και τοπικά αντιβιοτικά, όπως η κλινδαμυκίνη.
Συστηματική αγωγή αποτελούν τα αντιβιοτικά, η ορμονική θεραπεία με συνδυασμό αντιανδρογόνων και οιστρογόνων και τα ρετινοειδή.
Άλλες ειδικές θεραπείες είναι η ενδοβλαβική έγχυση τριαμσινολόνης και οι θεραπείες με laser.